مقاله تاثیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان ها --- مقاله تلخیص چند کتاب پیرامون شاهنامه

مقاله تاثیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان ها دانلود مقاله تاثیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان ها

دسته بندی	مدیریت
فرمت فایل	docx
حجم فایل	63 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	20

نقش مدیریت منابع انسانی (HRM)در عملکرد سازمان

 

خلاصه ای از این بخش

یکی از اهداف این مقاله بررسی نقش مدیریت منابع انسانی (HRM) در مدیریت زیست محیطی و عملکرد بهتر سازمان ها  دربخش اجرایی می باشد . نتایج بدست امده دراین زمینه , از مطالعات و بررسی ها منابع و ماخذ به دست امده است . درنتیجه اطلاعات زیادی در رابطه با عملکرد بهتر سازمان ها کسب شده است . بنابراین نتایج به دست امده  در راستای عملکرد اجرایی بهتر ,  و پیشرفت توسعه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است . از اهداف دیگر این مقاله در واقع  پرکردن فواصل میان اقدامات اجرایی سازمان و نواوری درعملکرد میباشد ,  بنابراین در براورده سازی این اهداف تنها مدیریت منابع انسانی (HRM) موثر واقع میشود . باتوجه به مطالب گفته شده دربخش بالا , مدیریت منابع انسانی (HRM) نقش بسزایی در عملکردهای اجرایی دارد.                                 مدیران و سرپرستان  شرکت ها,  در تولیدات صنعتی , خواستار مزایا و توافقات بیشتری  درجهت مدیریت منابع انسانی (HRM)و اجرای برنامه های زیست محیطی می باشند.

واژه گان کلیدی در این قسمت شامل:

مدیریت منابع انسانی(HRM) _نوآوری دراجرا وعملکرد زیست محیطی_عملکرد سازمان ها

مقدمه

امروزه منابع انسانی (HR) به عنوان ضروری ترین و حیاتی ترین منابع در سازمان ها محسوب میشود .فعالیت ها و اقدامات زیادی در جهت بهبود و پیشرفت منابع انسانی (HR)صورت گرفته است.در سال 1990برخی ازمحققان تلاش فراوانی درجت تهیه دلایل و شواهدی مبنی برنقش مهم منابع انسانی (HR)کرده اند. در  ان دوره فعالیت های درجهت برپایی , تسهیل عملکرد سازمان هاو اجرای برنامه های مالی انجام شده است.

باوجود مطالعات و بررسی های فراوان در این زمینه  , نوآوری در منابع انسانی(HR) و عملکردهای زیست محیطی هنوز هم بعنوان یک دغدغه در شناخت بیشتر ان محسوب

میشود . طی اقداماتی که درراستای اجرایی عمکردهای زیست محیطی صورت گرفته

است ، سرپرستان شرکت های مختلف به واسطه نواوری در تکنولوژی توانستن قیمت تحمیل شده را کاهش دهند .بعلاوه درسازمان دهی مشکلات اجرایی موفقیت ویژه ای کسب کرده اند.مدیریت منابع انسانی به دفعات مکرر  بعنوان عامل رشد سرمایه های بشری در موسسات مجرب شده است .در اینده نزدیک بعنوان یکی ازعوامل رقابتی در جهت بهبود عملکردهای اجرایی خواهد شد. منابع انسانی ، بعنوان یکی ازمنابع نادر و باارزش نسبت به دیگر منبع ها محسوب میشود. از این رو مدیران اجرایی در سازمان های مختلف تمام  توجه خود را صرف مدیریت درمنابع انسانی داشته اند.منابع انسانی      شامل برنامه هایی از قبیل اموزش ،توسعه ،مدیریت دراجرا، پاداش و حقوق میباشد.درنتیجه موجب بهبود جامعه ،رشد و توسعه سرمایه و هم چنین منجربه ایجاد فضای رقابتی میان موسسات و شرکت های مختلف در راستای رسیدن به مزایای بیشترشده است  .دانش مطلوب ، مهارت ها، توانایی ها، نگرش کارکنان موجب شکل گیری  مدیریت منابع انسانی در راستای اهدا ف اصلی میشود.

نوآوری درعملکرد

 تعریف نو اوری را میتوان چنین بیان داشت (ایجاد ،خلق،اتخاذ یا به کارگیری ایده ها و روش های جدید در سازماندهی برنامه های اجرایی). پژوهشگران نواوری را از 3 جهت مختلف به شرح  زیر بررسی کرده اند :

1_نواوری فنی و اجرایی        2_نواوری در تولید فرایند ها     3_نواوری ریشه ای و تدریجی

مقاله تلخیص چند کتاب پیرامون شاهنامه دانلود مقاله تلخیص چند کتاب پیرامون شاهنامه

دسته بندی	زبان و ادبیات فارسی
فرمت فایل	docx
حجم فایل	76 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	55

مقدمه

سالهای سال است که از مرگ خداوندگار خرد و آگاهی می گذرد، سالهای سال است که حکیم بزرگ توس رخ در نقاب خاک کشیده است و جان نورانیش را به عالم بالا پرواز داده است، اما همانگونه که خود می گوید «نمیرم از این پس که من زنده ام… »گویی که نمرده است و هنوز هر ایرانی آزاده ای با شنیدن سخن نغزش جانی تازه می گیرد و اندیشة بلند و نیکش را ستایش می کند.

گزیده حاضر نگاهی دارد به ده عنوان کتاب، که طی چند سال اخیر پیرامون فردوسی و شاهنامه انتشار یافته است، ذکر یک نکته اینجا ضروری می نماید و آن اینکه اگر مشت را نمونة خروار بدانیم باید بر افول شاهنامه پژوهی معاصر گریست، چرا که  اکثر منابعی که ما به صورت تلخیص ذکر کرده ایم یا مشاهدة دیگر عناوینی که این تحقیق بهانه ای شد تا مطالعه شود و در اینجا نیامده است این سؤال را در ذهن ایجاد می کند که راستی ماچقدر در کنه مطالب شاهنامه غور کرده ایم و به چه میزان «برره رمز معنی برده ایم» و راستی آیا حق شاهنامه و فردوسی این است؟ گاهی تألیفاتی مشاهده می شود که انسان از این که حتی نام فردوسی بر پشت آنها حک شده است شرمسار می شود. به امید روزی که شاهنامه پژوهی بی هیچ غرضی در خدمت تجلی اندیشه والای فردوسی درآید.

در اینجا لازم می نماید از زحمتها و بزرگواریهای استاد فرزانه جناب دکتر رادفر که بنده را همیشه مورد لطف خویش قرار داده اند سپاسگزاری کنم، باشد که ایشان کاستی های  بنده و این نوشته را به دیدة اغماض بنگرند.

 

شاعر و پهلوان در شاهنامه / الگار دیویدسن- مترجم: دکتر فرهاد عطایی- تهران: نشر تاریخ ایران، زمستان   1378.

این اثر مقدمه مترجم، پیشگفتار و مقدمه مولف و نه فصل را شامل می‌گردد. در مقدمة مترجم، او پس از توضیحی کوتاه پیرامون فردوسی و شاهنامه به شیوه‌ی پژوهش پروفسور دیویدسن اشاره می‌کند و بیان می‌دارد که او معتقدست اتکا به منابع مکتوب به تنهایی نمی‌تواند ما را به شاهنامه‌ی فردوسی رهنمون گردد. به اعتقاد او، بر اساس شواهد خود شاهنامه و شواهد بیرونی، فردوسی بخش مهمی از شاهنامه‌اش را از منابع شفاهی گرفته و خود روایات را حین اجرای نقالی دیده و شنیده است.

در پیشگفتار، اینگونه بیان می‌کند که موضوع اساسی کتاب این است: که «چگونه می‌توان یک شکل از ادبیات کلاسیک را تداوم یک سنت شفاهی پیشین دانست؟» دیویدسن معتقدست که شاعر در این کتاب در حقیقت به مفهوم پادشاهی اعتبار می‌بخشد بدینصورت که شاعر پا پروردن و اعتبار بخشیدن به پهلوان از او پاسبانی برای تخت شاهی و شاهنشاه می‌سازد پس شاعر قوام بخش و اعتبار دهنده به مفهوم شاهنشاهی است در مقدمه شاعر (که خود فردوسی ست) و پهلوان (رستم، کسیکه در ذهن ما شخصیت‌های حماسی و اساطیری را تداعی می‌نماید) را محور اصلی کتاب حاضر بر می‌شمرد.

نویسنده معتقدست که منظور اصلی این کتاب نه زندگی نامه‌ی شخصی فردوسی است و نه «تاریخی» که می‌توان از خلال شاهنامه نگاشت. بلکه منظور شعری‌ست که زندگی شاعر نمونه‌ی آن است و داستانی‌ست که شاعر روایت می‌نماید آن هم شعری که آمیز‌ه‌ای است از تاریخ و اسطوره.

در مورد رستم با شخصیتی روبرو هستیم که مخلوق شاعرانه‌ای از نوع اساطیر به نظر می‌آید، نه یک واقعیت تاریخی.

همچنین نویسنده اذعان می‌دارد که در این تحقیق نظری مخالف نظر نولدکه و سایر متخصصان ایران شناسی - که روایات رستم را خارجی و یا داخل شده در سنت پادشاهان می‌دانند – مطرح می‌گردد.

در ادامه‌ی مقدمه با نگاهی اجمالی به نکات برجسته‌ی چهار سلسله‌ی امپراتوری ایران قبل از اسلام یعنی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانی بیان می‌کند که دو سلسله‌ی اول، بخصوص اول، ریشه در اساطیر دارند و دودمان بعدی، تاریخی‌اند.