آسیب شناسی اجتماعی
آسیب شناسی اجتماعی
تعریف آسیب شناسی اجتماعی آسیب شناسی عبارت است از مطالعه و شناخت ریشه بی نظیمها در ارگانیسم در پزشکی به فرآیند به علت یابی بیماریها، آسیب شناسی گویند در مشابهت کالبد انسانی با کالبد جامعه می توان اسیب شناسی اجتماعی را مطالعه و ریشه یابی بی نظمی های اجتماعی تعریف کرد در واقع، آسیب شناسی اجتماعی، مطالعه ناهنجاریها و آسیب های اجتماعی نظیر بیکاری، اع |
![]() |
دسته بندی | روانشناسی وجامعه شناسی |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 16 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 17 |
تعریف آسیب شناسی اجتماعی
آسیب شناسی عبارت است از مطالعه و شناخت ریشه بی نظیمها در ارگانیسم در پزشکی به فرآیند به علت یابی بیماریها، آسیب شناسی گویند. در مشابهت کالبد انسانی با کالبد جامعه می توان اسیب شناسی اجتماعی را مطالعه و ریشه یابی بی نظمی های اجتماعی تعریف کرد.
در واقع، آسیب شناسی اجتماعی، مطالعه ناهنجاریها و آسیب های اجتماعی نظیر بیکاری، اعتیاد، فقر، خودکشی، روسپیگری، طلاق. ولگردی، گدایی و... همراه با علل و شیوه های پیشگیری و درمان آنها به انضمام مطالعه شرایط بیمارگونه و نابسامان اجتماعی است.
اعتیاد چیست؟ معتاد کیست؟
اعتیاد چیست؟ اعتیاد را به عادت کردن خود گرفتن، خوگر شدن، و خود را وقف عادتی نکوهیده کردن معنی کرده اند. به عبارت دیگر، ابتلای اسارات آمیز به ماده مخدر که از نظر جسمی یا اجتماعی زیان آور شمرده شود اعتیاد نام دارد.
اصطلاح اعتیاد به سهولت قابل تعریف نیست، اما عواقب آن به صورتهای مختلف نظیر کم شدن تحمل و وابستگی بدنی هویدا می شود.
در طب جدید به جای کلمه اعتیاد، وابستگی به دارو به کار می رود که دارای همان مفهوم ولی دقیق تر و صحیح تر است. مفهوم این کلمه آن است که انسان بر اثر کار برد نوعی ماده شیمیایی از نظر جسمی و روانی به آن وابستگی پیدا می کند.
معتاد کیست؟
معتاد کسی است که در اثر مصرف مکرر و مداوم، متکی به مواد مخدر یا دارو شده باشد، یا به عبارت دیگر قربانی هر نوع وابستگی دارویی یا روانی به مواد مخدر معتاد شناخته مس شود. (برژره، 1368:5) از نظر آسیب شناسی هر دارویی که پس از مصرف چنان تغییراتی را در انسان به وجود آورد که از نظر اجتماعی قابل قبول و پذیرش نباشد و اجتماع نسبت به آن حساسیت یا واکنش نشان دهد، آن دارو مخدر است و کسی که چنین موادی را مصرف می کند معتاد شناخته می شود.
عوارض جسمی
- تریاک و مشتقات آن دندانها را کثیف و آسیب پذیر کرده، مخاط دهان را ملتهب می سازد و موجب نقصان ترشحات غدد بزاقی می گردد.
- ورود مرفین یا هروئین به بدن، کار دستگاه عصبی را در سطوح مختلف تغییر می دهد و در صورت تداوم، آن را به بدکاری مزمن و دایمی سوق می دهد. (تقوی: 1370: 97).
علل و انگیزه های اعتیاد را می توان در موارد یاد شده برشمرد:
1ـ زندگی در گذر جوانی به زمزمه ای پایان ناپذیر می ماند، رازها و جاذبه های این برهه از عمر آدمی به گونه ای است که بسیاری را به ورطه تباهی می کشاند. نتایج بررسی ها نشان داده است که 16% از معتادان کمتر از 19 درصد سن دارند و 28 درصد آنان بین 20 تا 24 سال، حدود 4% از معتادان در سنین 46 تا 50 سالگی و 3% از معتادان را افراد بین 51 تا 59 سالگی تشکیل می دهند.
2ـ افراد سست عنصر و بی اراده
3ـ عوامل روانی و فشار عصبی
4ـ نابسامانی های زندگی، بیکاری، فرار از مشکلات و عدم توانایی فرد از رو به رو شدن با مسائل اجتماعی
5ـ ماده ای است عده ای از افراد تصوری نادرست برای پیدا کردن آرزوهای گم شده خود می پندارند.
6ـ اختلالات خانوادگی و تضاد و کشمکش بین والدین
7ـ فراوانی مواد مخدر و تهیه آسان آن
8ـ در نزد فرد معتاد، ترس و وحشت، بزدلی، جانشین شجاعت، شهامت و از خود گذشتگی می شود.
اصلی ترین راه مبارزه با مواد مخدر و خشکاندن ریشه اعتیاد، برچیدن زمینه و انگیزه اعتیاد در نزد جوان است. آموزش عمومی و پیشگیری از اعتیاد باید به عنوان یک فرهنگ همگانی شود. و مقدم بر همه باید با شناخت دقیق نیازهای جوانان که متاسفانه بیشتری شمار معتادان را تشکیل می دهد به علل و ریشه های اعتیاد پی برد. و خانواده به عنوان اساسی ترین واحد جامعه نقش به سزایی در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر را دارد.
تعریف طلاق
طلاق مهمترین عامل از هم گسیختگی ساختار بنیادی ترین بخش جامعه یعنی خانواده است طلاق در لغت به معنی رها شدن از عقد نکاح و فسخ کردن عقد نکاح بوده و پدیده ای است قرار دادی که به زن و مرد امکان میدهد تا تحت شرایط پیوند زناشویی خود راگسیخته و از یکدیگر جدا شوند.
طلاق در ایران
اگر در گذشته در باره طلاق و عواقب و پیامدهای آن کمتر سخن رفته شاید یکی از دلایل این باشد که تعداد موارد طلاق به اندازه امروز نبوده است. زندگی اجتماعی امروزه طوری شکل گرفته که بیش از پیش موجبات جدایی و تفرقه و از هم گستن پیوند های خانوادگی را فراهم آورده است. مجله نیوزویک می نویسد: طلاق گرفتن در آمریکا به آسانی تاکسی گرفتن است. تهدیدهای مختلف علیه خانواده در ایالات متحده آمریکا نیست به جاهای دیگر شکل حادتری دارد.
افزایش طلاق منحصر به آمریکا نیست؛ بلکه این پدیده از بیماریها و آسیبهای قرن معاصر است. شواهد نشان می دهد هر جا فرهنگ غربی رسوخ بیشتر یافته، نرخ طلاق هم فزونی داشته است. در ایران نیز مانند دیگر جهان، طلاق سابقه ای طولانی دارد و می توان گفت که سابقه این امر به نخستین روزهای تشکیل خانواده و ایجاد جوامع انسانی باز می گردد. همچنین، ناگفته پیدا است که در ادوار مختلف تاریخی برای طلاق در ایران مقررات و قوانین متعددی وجود داشته که معرف نگرش جامعه نسبت به این امر بوده است. از سوی دیگر، در بررسیهای مختلف، طلاق به صورتهای متعدد بررسی شده و دیدگاههای
متفاوتی نسبت به آن وجود داشته و دارد. به این ترتیب دامنه این موضوع بسیار گسترده است و طبعاً در فصل حاضر امکان بررسی و تجزیه و تحلیل این پدیده وجود ندارد. بنابر این فقط به بررسی چند آمار نمونه اکتفا می شود.
مطالعه آماری طلاق در 6 سال مورد بررسی حاکی از آن است که از سال 1365 تا سال 1370 بیشترین میزان طلاق مربوط به سال 1370 (39336 مورد) و کمترین تعداد مربوط به سال 1367 (33114 مورد) بوده است.
میزان وقوع طلاق را به شیوه دیگری نیز می توان بررسی کرد و آن مقایسه نسبت طلاق به ازداوج در طی یک سال است. براساس جدول 1ـ12 نسبت طلاق به ازدواج در سالهای 1365 تا 1370 به ترتیب 3/10،6/9،1/9،4/7،3/8 و 8/8 در صد بوده است. این شاخص گویای آن است که نرخ طلاق نسبت به از دواج در سال 1368 با 4/7 در صد کمترین است. این روند در سالهای بعد تغییر می کند؛ چنانچه در سال 1369 برابر 3/8 در صد و در سال 1370 برابر 8/8 در صد می شود. مقایسه ارقام فوق، افزایش نسبت طلاق به ازدواج را در سالهای مذکور نشان می دهد.
براساس جدول 2ـ12 در مناطق شهری، استان هرمزگان با 6/18 در صد بالاترین میزان طلاق و استان چهار محال بختیاری با 7/1 درصد کمترین میزان طلاق را در بین سالهای 70ـ65 دارا بوده اند. در نقاط روستایی استان لرستان 7/17 درصد، با لاترین میزان طلاق و استان کهکیلویه و بویر احمد و استان بوشهر با صفر در صد کمترین میزان طلاق را داشته
اند. در بین مناطق شهری و روستایی، استان تهران با 9/15 درصد بالاترین و استان یزد با 3/2 در صد کمترین میزان طلاق را دارا بوده اند.
عواملی که به افزایش احتمال وقوع طلاق کمک می کند.
- ازدواج در سنین پایین به ویژه در مناطق شهری؛
- کوتاه بودن طول مدت آشنایی قبل از ازداوج؛
- زندگی در خانواده هایی که در آنها، والدین ازدواج موفقی نداشته اند؛
- عدم تایید ازدواج توسط خانواده، خویشاوندان و دوستان؛
- عدم شباهت محلی و فرهنگی در سوابق زندگی زوجها:
- داشتن مذهب متفاوت؛
- داشتن عقاید و دیدگاههای متفاوت مذهبی، اجتماعی و سیاسی؛
- عدم تفاهم زن و شوهر نسبت به ایفای نقشها و وظایف خود؛
- سابقه زندگی شهری
- 16/05/31